การเปลี่ยนจากการให้สารอาหารจากรกไปสู่การให้สารอาหารภายนอก

และภายในร่างกายที่เป็นอิสระจากมารดาทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดลดลง ซึ่งมาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นอย่างมากของอัตราส่วนกลูคากอนไซน์ตับต่ออินซูลิน ฮอร์โมนเหล่านี้มีการกระทำที่ตรงกันข้ามกับกระบวนการเมแทบอลิซึมของตับหลายอย่าง และเป็นตัวควบคุมทางสรีรวิทยาหลักของสภาวะสมดุลของกลูโคสในสิ่งมีชีวิตที่โตเต็มวัย ในสถานะอาหาร เมื่ออินซูลินสูงและกลูคากอนต่ำ  ตับ จะเป็นแหล่งดูดซึมกลูโคสและเร่งกระบวนการอะนาโบลิก อินซูลินยับยั้งการสร้างกลูโคโนเจเนซิสในขณะที่ส่งเสริมการสังเคราะห์ไกลโคเจนและไขมันในเซลล์ตับ

โพสต์โดย : sfhgjljk. เมื่อ 10 ธ.ค. 2565 14:02:54 น. อ่าน 470 ตอบ 0