การสร้างเม็ดสีผมเป็นระบบที่เข้าถึงได้ง่าย

เนื่องจากความเครียดส่งผลกระทบต่อร่างกายทั้งหมด อันดับแรกนักวิจัยจึงต้องจำกัดให้แคบลงว่าระบบร่างกายใดมีหน้าที่เชื่อมโยงความเครียดกับสีผม ทีมแรกตั้งสมมติฐานว่าความเครียดทำให้เกิดการโจมตีภูมิคุ้มกันต่อเซลล์สร้างเม็ดสี อย่างไรก็ตาม เมื่อหนูที่ไม่มีเซลล์ภูมิคุ้มกันยังคงมีผมหงอก นักวิจัยจึงหันไปหาฮอร์โมนคอร์ติซอล แต่อีกครั้งมันเป็นทางตัน "ความเครียดมักจะเพิ่มระดับฮอร์โมนคอร์ติซอลในร่างกาย ดังนั้นเราจึงคิดว่าคอร์ติซอลอาจมีบทบาท" Hsu กล่าว "แต่น่าประหลาดใจเมื่อเราเอาต่อมหมวกไตออกจากหนูเพื่อให้พวกมันไม่สามารถสร้างฮอร์โมนที่คล้ายคอร์ติซอลได้ ผม ของพวกมันก็ยังกลายเป็นสีเทาภายใต้ความเครียด" หลังจากกำจัดความเป็นไปได้ต่างๆ อย่างเป็นระบบแล้ว นักวิจัยจึงมุ่งเน้นไปที่ระบบประสาทซิมพาเทติก ซึ่งมีหน้าที่ตอบสนองการสู้หรือหนีของร่างกาย เส้นประสาทที่เห็นอกเห็นใจแตกแขนงออกไปตามรูขุมขนบนผิวหนัง นักวิจัยพบว่าความเครียดทำให้เส้นประสาทเหล่านี้ปล่อยสารเคมีนอร์อิพิเนฟริน ซึ่งจะถูกดึงไปใช้โดยสเต็มเซลล์ที่สร้างเม็ดสีในบริเวณใกล้เคียง