การเดินทางเป็นประจำเพื่อป้องกันภาวะซึมเศร้าในวัยชรา การศึกษาใหม่พบความเชื่อมโยงที่ชัดเจนระหว่างการมีส่วนร่วมทางวัฒนธรรมกับความเสี่ยงที่ลดลง

การศึกษาใหม่พบว่าการไปดูหนัง โรงละคร หรือพิพิธภัณฑ์เป็นประจำสามารถลดโอกาสที่จะเป็นโรคซึมเศร้าในวัยสูงอายุได้อย่างมาก นักวิจัยจาก University College London พบความเชื่อมโยงที่ชัดเจนระหว่างความถี่ของ 'การมีส่วนร่วมทางวัฒนธรรม' และโอกาสที่คนอายุมากกว่า 50 ปีจะเป็นโรคซึมเศร้า เป็นการศึกษาครั้งแรกที่แสดงให้เห็นว่ากิจกรรมทางวัฒนธรรมไม่เพียงช่วยให้ผู้คนจัดการและฟื้นตัวจากภาวะซึมเศร้า ความชรา แต่ยังสามารถช่วยป้องกันได้ การศึกษาของพวกเขาซึ่งตีพิมพ์ในวารสารจิตเวชศาสตร์อังกฤษพบว่าผู้ที่เข้าชมภาพยนตร์ ละคร หรือนิทรรศการทุกๆ 2-3 เดือนมีความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะซึมเศร้าลดลง 32 เปอร์เซ็นต์ โดยผู้ที่เข้าชมเดือนละครั้งหรือมากกว่านั้นมีความเสี่ยงลดลง 48 เปอร์เซ็นต์ ตอนนี้ Dr. Daisy Fancourt ผู้เขียนหลักต้องการกระตุ้นให้ตระหนักถึงประโยชน์มากขึ้น เพื่อให้ผู้คนสามารถควบคุมสุขภาพจิตของตนเองได้ดีขึ้น เธอกล่าวว่า "โดยทั่วไปแล้ว ผู้คนรู้ถึงประโยชน์ของการรับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่และการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพกายและสุขภาพจิตของพวกเขา แต่ไม่ค่อยมีใครตระหนักว่ากิจกรรมทางวัฒนธรรมก็มีประโยชน์เช่นเดียวกัน ผู้คนมีส่วนร่วมกับวัฒนธรรมเพื่อความเพลิดเพลินอย่างแท้จริงในการทำเช่นนั้น แต่เราต้องสร้างความตระหนักรู้ถึงประโยชน์ที่กว้างขึ้นด้วย' การศึกษาดูข้อมูลจากคนมากกว่า 2,000 คนที่มีอายุมากกว่า 50 ปี ซึ่งเข้าร่วมในโครงการ English Longitudinal Study of Aging (ELSA) ที่มีมาอย่างยาวนาน นี่เป็นแหล่งข้อมูลมากมายสำหรับนักวิจัยอย่าง Dr Fancourt และเพื่อนร่วมงานของเธอ ซึ่งครอบคลุมสถานการณ์ด้านสุขภาพ สังคม ความเป็นอยู่ที่ดี และเศรษฐกิจของผู้สูงอายุในอังกฤษ ร่วมกับเพื่อนร่วมงานของเธอ Urszula Tymoszuk ดร. Fancourt สามารถดูข้อมูลที่รวบรวมจากการตอบแบบสอบถามของผู้คนและในการสัมภาษณ์แบบตัวต่อตัวตลอดระยะเวลาสิบปี ซึ่งรวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับความถี่ที่พวกเขาเข้าชมโรงละคร คอนเสิร์ตหรือโอเปร่า โรงภาพยนตร์ หอศิลป์ นิทรรศการ หรือพิพิธภัณฑ์ คำตอบของพวกเขายังเปิดเผยเมื่อผู้เข้าร่วมรายงานว่าได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้า และเมื่อพวกเขามีอาการ ซึ่งทั้งคู่สามารถวัดในระดับที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อระบุผู้ที่มีความเสี่ยงต่อโรคซึมเศร้า แม้ว่าผลลัพธ์จะถูกปรับให้คำนึงถึงความแตกต่างของอายุ เพศ สุขภาพและระดับความมั่งคั่ง การศึกษาและการออกกำลังกาย ประโยชน์ของกิจกรรมทางวัฒนธรรมยังคงชัดเจน ผลประโยชน์เหล่านั้นขึ้นอยู่กับว่าผู้คนได้ติดต่อกับเพื่อนและครอบครัวหรือมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางสังคม เช่น ชมรมและสังคมหรือไม่ นักวิจัยเชื่อว่าพลังของกิจกรรมทางวัฒนธรรมเหล่านี้อยู่ที่การผสมผสานระหว่างปฏิสัมพันธ์ทางสังคม ความคิดสร้างสรรค์ การกระตุ้นทางจิตใจ และกิจกรรมทางกายที่อ่อนโยนที่พวกเขาสนับสนุน ดร. Fancourt กล่าวว่า "เราประหลาดใจมากกับผลลัพธ์ที่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราพบความสัมพันธ์ที่เหมือนกันระหว่างการมีส่วนร่วมทางวัฒนธรรมกับภาวะซึมเศร้าระหว่างผู้ที่มีความมั่งคั่งสูงและต่ำ และระดับการศึกษาที่แตกต่างกัน สิ่งเดียวที่แตกต่างกันคือความถี่ของการมีส่วนร่วม 'การมีส่วนร่วมทางวัฒนธรรมคือสิ่งที่เราเรียกว่า "สินค้าที่เน่าเสียง่าย" เพื่อให้มีประโยชน์ต่อสุขภาพจิตในระยะยาว เราจำเป็นต้องทำกิจกรรมอย่างสม่ำเสมอ สิ่งนี้คล้ายกับการออกกำลังกาย: การออกไปวิ่งในวันที่ 1 มกราคมจะยังไม่มีประโยชน์ในเดือนตุลาคม เว้นแต่เราจะวิ่งต่อไป' เธอกล่าวเสริมว่า 'ภาวะซึมเศร้าเป็นปัญหาสำคัญที่ส่งผลกระทบต่อผู้คนนับล้าน หากเราเริ่มรู้สึกต่ำต้อยหรือโดดเดี่ยว การมีส่วนร่วมทางวัฒนธรรมก็เป็นสิ่งง่ายๆ ที่เราสามารถทำได้เพื่อช่วยสุขภาพจิตของเราในเชิงรุก ก่อนที่มันจะถึงจุดที่เราต้องการความช่วยเหลือทางการแพทย์จากผู้เชี่ยวชาญ' ดร. อแมนดา ธอมป์เซลล์ ประธานคณะผู้สูงอายุแห่งราชวิทยาลัยจิตแพทย์กล่าวว่า "เอกสารฉบับนี้เน้นย้ำข่าวดีว่าการทำอะไรสนุกๆ ไม่ใช่แค่เพื่อความสุขเท่านั้น แต่ยังส่งผลดีต่อสุขภาพจิตของผู้สูงอายุด้วย" การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางวัฒนธรรมเป็นประจำ เช่น การไปโรงละครหรือโรงภาพยนตร์อาจเป็นวิธีที่ช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดภาวะซึมเศร้าได้ 'อย่างไรก็ตาม กิจกรรมดังกล่าวเพียงอย่างเดียวไม่สามารถรักษาอาการซึมเศร้าได้ สิ่งนี้ต้องใช้วิธีการบำบัดด้วยการพูด เสริมด้วยการใช้ยาเมื่อผู้สูงอายุไม่ตอบสนองหรือเมื่อมีอาการซึมเศร้ารุนแรงขึ้น 'วิทยาลัยยินดีต้อนรับบทความนี้และสนับสนุนการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับประเด็นสำคัญของสุขภาพจิตในวัยชรา'

โพสต์โดย : ppp เมื่อ 20 ก.พ. 2566 14:14:14 น. อ่าน 481 ตอบ 0