นักวิจัยทำแผนที่แรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมของการผลิตทั่วโลกสำหรับอาหารทั้งหมดบนบกและในมหาสมุทร

การค้นพบนี้เปิดหูเปิดตา เมลานี ฟราเซียร์ นักวิทยาศาสตร์การวิจัยกล่าวว่า "แรงกดดันสะสมของการผลิตอาหารมีความเข้มข้นมากกว่าที่เคยเชื่อกัน โดยส่วนใหญ่ - 92% ของแรงกดดันจากการผลิต อาหาร บนบก - กระจุกตัวอยู่ที่เพียง 10% ของพื้นผิวโลก" เมลานี ฟราเซียร์ นักวิจัยจาก NCEAS และผู้เขียนร่วมของบทความ นอกจากนี้ พื้นที่ที่จำเป็นสำหรับการเลี้ยงโคนมและเนื้อวัวคิดเป็นประมาณหนึ่งในสี่ของรอยเท้าสะสมของการผลิตอาหารทั้งหมด และทั้งห้าประเทศเหล่านี้มีสัดส่วนเกือบครึ่งหนึ่งของแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมที่เกี่ยวข้องกับการผลิตอาหารทั้งหมดหรือไม่ อินเดีย จีน สหรัฐอเมริกา บราซิล และปากีสถาน การศึกษายังตรวจสอบประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมของอาหารแต่ละประเภท ซึ่งคล้ายกับวิธีคิดต่อปอนด์ของอาหารที่การศึกษาอื่นๆ ส่วนใหญ่ใช้ แต่ตอนนี้คำนึงถึงความแตกต่างของแต่ละประเทศมากกว่าแค่สันนิษฐานว่าเหมือนกันทุกที่ Halley Froehlich ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านสิ่งแวดล้อมศึกษาที่ UCSB กล่าวว่า "ประสิทธิภาพด้านสิ่งแวดล้อมของการผลิต อาหาร ประเภทหนึ่งๆ จะแตกต่างกันไปตามพื้นที่ ดังนั้นการจัดอันดับของอาหารตามประสิทธิภาพจึงแตกต่างกันอย่างมากในแต่ละประเทศ และสิ่งนี้มีความสำคัญต่อการชี้แนะอาหารที่เรากินและจากที่ใด" Halley Froehlich ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านสิ่งแวดล้อมศึกษาที่ UCSB กล่าว และผู้เขียนร่วมของการศึกษา วิธีการนำปัจจัยการผลิตเข้าสู่การประเมินของคณะผู้วิจัย. ตัวอย่างเช่น ด้วยเทคโนโลยีที่ช่วยลดก๊าซเรือนกระจกและเพิ่มผลผลิต สหรัฐอเมริกา ผู้ผลิตถั่วเหลืองอันดับหนึ่งของโลก มีประสิทธิภาพมากกว่าอินเดีย (ผู้ผลิตรายใหญ่อันดับ 5) มากกว่าสองเท่าในการผลิตพืชผล ทำให้ถั่วเหลืองของอเมริกา ทางเลือกที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น การวิจัยยังเปิดเผยความเชื่อมโยงระหว่างแผ่นดินและทะเลที่พลาดไปเมื่อมองเพียงด้านเดียว และนั่นส่งผลให้เกิดแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมอย่างมาก หมูและไก่มีรอยเท้าในมหาสมุทรเนื่องจากปลาอาหารสัตว์ทะเล เช่น ปลาเฮอริ่ง ปลากะตัก และปลาซาร์ดีนใช้เป็นอาหารของพวกมัน ตรงกันข้ามกับฟาร์มเพาะเลี้ยงปลาทะเลซึ่งการให้อาหารตามพืชจะขยายแรงกดดันด้านสิ่งแวดล้อมของฟาร์มปลาไปสู่ที่ดิน การประเมินความกดดันสะสมสามารถนำไปสู่ผลลัพธ์ที่ไม่คาดฝันโดยการตรวจสอบแรงกดดันส่วนบุคคลเพียงอย่างเดียว ตัวอย่างเช่น ในขณะที่การเลี้ยงวัวต้องการพื้นที่เลี้ยงสัตว์มากที่สุด แรงกดดันสะสมของการเลี้ยงหมูซึ่งสร้างมลพิษจำนวนมากและใช้น้ำมากกว่าการเลี้ยงวัวนั้นสูงกว่าวัวเล็กน้อย วัดจากแรงกดดันสะสม ผู้กระทำผิด 5 อันดับแรก ได้แก่ หมู วัว ข้าว ข้าวสาลี และพืชน้ำมัน นักวิจัยกล่าวว่าเพื่อที่จะเลี้ยงประชากรโลกที่กำลังเติบโตและมั่งคั่งมากขึ้น ในขณะที่ลดความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมและเสริมสร้างความมั่นคงด้านอาหาร นักวิจัยกล่าวว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่จะต้องเกิดขึ้นกับระบบอาหารในปัจจุบัน ในบางกรณี การทำฟาร์มอาจต้องปรับปรุงประสิทธิภาพ ในบางกรณี ผู้บริโภคอาจต้องเปลี่ยนการเลือกรับประทานอาหาร Halpern กล่าวว่า "เราต้องการข้อมูลที่ครอบคลุมนี้เพื่อทำการตัดสินใจที่ถูกต้องมากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่เรากิน" Halpern ผู้ซึ่งปรับเปลี่ยนการเลือกอาหารของตนเองตามผลการศึกษานี้กล่าว “ฉันกลายเป็นคนกินสัตว์เพสคาเรียนเมื่อหลายปีก่อนเพราะต้องการลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมจากสิ่งที่ฉันกิน” เขากล่าว "แต่แล้วฉันก็คิดว่า ฉันเป็นนักวิทยาศาสตร์ ฉันควรใช้วิทยาศาสตร์เพื่อช่วยในการตัดสินใจเกี่ยวกับสิ่งที่ฉันกิน นั่นคือเหตุผลที่ฉันเริ่มโครงการวิจัยนี้ และตอนนี้เราได้ผลลัพธ์แล้ว ฉันเห็นว่าจากมุมมองด้านสิ่งแวดล้อม จริง ๆ แล้ว เนื้อไก่ดีกว่าอาหารทะเลบางชนิด ดังนั้นฉันจึงเปลี่ยนการกินอาหารเพื่อเริ่มกินเนื้อไก่อีกครั้ง พร้อมกับลดอาหารทะเลที่มีความดันสูง เช่น ปลาค็อดและปลาแฮดด็อคที่จับได้จากก้นทะเล ฉันกำลังกินตามคำพูดของฉันจริงๆ"

โพสต์โดย : ppp เมื่อ 21 ก.พ. 2566 19:21:33 น. อ่าน 483 ตอบ 0