กาบหอยของวีนัส

กาบหอยแครง เรียกอีกอย่างว่ากาบหอยของวีนัสเป็น ไม้ยืนต้นที่ กินเนื้อเป็นอาหาร ใน ตระกูล หยาดน้ำค้าง โดดเด่นด้วยนิสัยที่ผิดปกติในการจับและย่อยแมลงและสัตว์ขนาดเล็กอื่น ๆ เป็นสมาชิกเพียงชนิดเดียวของพืชชนิดนี้มีถิ่นกำเนิดในภูมิภาคเล็กๆ ทางตอนเหนือและเซาท์แคโรไลนาซึ่งพบได้ทั่วไปในบริเวณที่มีมอสขึ้นชื้น ในฐานะที่เป็นพืชสังเคราะห์แสง กาบหอยแครง ไม่อาศัยสัตว์กินเนื้อเป็นพลังงาน แต่ใช้โปรตีนจากสัตว์ที่อุดมด้วยไนโตรเจนเพื่อให้สามารถอยู่รอดได้ในสภาพดินร่วน พืชที่เติบโตจากต้นตอที่มีลักษณะเป็นกระเปาะ มีกลุ่มดอก สีขาวขนาดเล็ก ที่ปลายลำต้นที่ตั้งตรงสูง 20–30 ซม. ใบ มีความยาว 8–15 ซม. และมีใบมีดที่พับ ตามแนวกึ่งกลางเพื่อให้แฉกเกือบกลมสองแฉกซึ่งมีฟันหนามตามขอบสามารถพับเข้าหากันและโอบล้อมแมลงที่ เกาะอยู่ การกระทำนี้เกิดขึ้นจากแรงกดบนเส้นขนที่บอบบาง 6 เส้น โดยแต่ละกลีบมี 3 เส้น ในอุณหภูมิกลางวันปกติ ติ่งหูเมื่อถูกกระตุ้นโดยเหยื่อ จะหุบเข้าประมาณครึ่งวินาที จากนั้นต่อมบนผิวใบจะหลั่งน้ำนมสีแดงที่ย่อยสลายร่างกายของแมลงและทำให้ทั้งใบมีลักษณะเป็นดอกไม้สีแดง ต้องใช้เวลาย่อยอาหาร ประมาณ 10 วันหลังจากนั้นใบไม้จะเปิดขึ้นอีกครั้ง กับดักตายหลังจากจับแมลงได้สามหรือสี่ตัว

โพสต์โดย : boll เมื่อ 25 เม.ย. 2566 11:06:14 น. อ่าน 488 ตอบ 0