ปฏิสัมพันธ์ระหว่างแร่ธาตุดินโดยส่วนใหญ่มักเป็นสารเคมีในธรรมชาติ

ปฏิสัมพันธ์ระหว่างแร่ธาตุดินโดยส่วนใหญ่มักเป็นสารเคมีในธรรมชาติ ในทางตรงกันข้าม ปฏิสัมพันธ์ระหว่างแร่ธาตุที่ไม่ใช่ดินเหนียวนั้นมีลักษณะทางกายภาพเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากคุณสมบัติที่แตกต่างกันโดยเนื้อแท้ของแร่ดินเหนียวและแร่ที่ไม่ใช่ดินเหนียว พฤติกรรมของดินจึงได้รับอิทธิพลอย่างชัดเจนจากเศษส่วนของแร่ดินเหนียว การจำแนกประเภทดินที่ได้รับการยอมรับอย่างแพร่หลายขึ้นอยู่กับขนาดของอนุภาคที่ประกอบเป็นเมทริกซ์ของแข็งของวัสดุดังกล่าว ทำให้สามารถจำแนก แร่ธาตุ ความแตกต่างของกรวด ทราย ดินตะกอน และดินเหนียว ( ASTM D2487, 2017). กรวด ทราย และเศษตะกอนส่วนใหญ่ของดินประกอบด้วยแร่ธาตุที่ไม่ใช่ดินเหนียว ส่วนที่เป็นดินเหนียวประกอบด้วยแร่ดินเหนียว ดังนั้นในดินเนื้อหยาบ (เช่น ทรายและกรวด) ปฏิกิริยาระหว่างอนุภาคจึงมีลักษณะทางกายภาพเป็นส่วนใหญ่ และแรงน้ำหนักในตัวเองจะเด่นกว่า ในทางตรงกันข้าม ในดินเนื้อละเอียด (เช่น ดินเหนียวและตะกอนดิน) ปฏิสัมพันธ์ระหว่างอนุภาคส่วนใหญ่เป็นสารเคมีในธรรมชาติ และแรงที่พื้นผิวจะควบคุมปฏิสัมพันธ์ที่เกี่ยวข้องกับแรงน้ำหนักในตัวเองมากขึ้นสำหรับขนาดอนุภาคที่ลดลง (Laloui, 1993 Mitchell and Soga , 2548 ). โดยทั่วไป สำหรับแร่ธาตุในดินและอิเล็กโทรไลต์ที่กำหนด ขนาดของแรงที่พื้นผิวจะแปรผันตามพื้นที่ผิวของอนุภาคของแข็ง ในขณะที่ขนาดของแรงของร่างกายเป็นสัดส่วนกับปริมาตรของอนุภาคของแข็ง เมื่อขนาดของอนุภาคลดลง แรงที่พื้นผิวจะลดลงตามกำลังสองของเส้นผ่านศูนย์กลางของอนุภาค ในขณะที่แรงของปริมาตรจะลดลงเมื่อลูกบาศก์ของเส้นผ่านศูนย์กลางของอนุภาคลดลง อันตรกิริยาทางเคมีระหว่างอนุภาคโดยเนื้อแท้แล้วเกี่ยวข้องกับความไวของวัสดุต่ออุณหภูมิที่สูงกว่า เมื่อเทียบกับวัสดุที่มีอันตรกิริยาระหว่างอนุภาคโดยเนื้อแท้เป็นหลัก ข้อเท็จจริงก่อนหน้านี้แสดงถึงความไวต่ออุณหภูมิที่สูงขึ้นของดินเนื้อละเอียดเมื่อเทียบกับดินเนื้อหยาบ

โพสต์โดย : ต้าวน้อน เมื่อ 2 พ.ค. 2566 16:38:18 น. อ่าน 487 ตอบ 0