การใช้รูม่านตาเพื่อกำหนดเวลาที่เด็กใช้ความพยายามทางจิตใจ

การใช้รูม่านตาเพื่อกำหนดเวลาที่เด็กใช้ความพยายามทางจิตใจ ความเร็วของการตอบสนองสำหรับลำดับแต่ละประเภท และความแม่นยำสัมพัทธ์ของการตอบสนองเหล่านั้น นักวิจัยพบว่าเด็ก ๆ ไม่ได้วางแผนสำหรับอนาคตหรือใช้ชีวิตอย่างสมบูรณ์ในปัจจุบัน แต่จะเรียกหาอดีตตามที่ต้องการแทน ตัวอย่างเช่น สมมติว่าข้างนอกหนาว และคุณบอกให้ลูกวัย 3 ขวบของคุณไปเอาแจ็คเก็ตของเขาออกจากห้องนอนและเตรียมตัวออกไปข้างนอก คุณอาจคาดหวังให้ลูกวางแผนสำหรับอนาคต คิดว่า โอเค อากาศหนาว ข้างนอกเสื้อแจ็กเก็ตจะทำให้ฉันอบอุ่น  Chatham กล่าว แต่สิ่งที่เราแนะนำก็คือ นี่ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นในสมองของเด็กวัย 3 ขวบ แต่พวกเขาจะวิ่งออกไปข้างนอก ค้นพบว่าอากาศหนาว แล้วดึงความทรงจำว่าเสื้อแจ็คเก็ตอยู่ที่ไหน จากนั้นพวกเขาก็ไป ได้เลย Munakata ไม่ได้อ้างว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านพ่อแม่ แต่เธอคิดว่าการศึกษาใหม่ของพวกเขาเกี่ยวข้องกับปฏิสัมพันธ์ในชีวิตประจำวันของพ่อแม่กับลูกวัยเตาะแตะ เด็กเล็ก ถ้าคุณทำบางสิ่งซ้ำแล้วซ้ำอีกโดยที่ลูกตัวน้อยของคุณต้องเตรียมตัวล่วงหน้า สิ่งนั้นไม่น่าจะได้ผล มูนากาตะกล่าว สิ่งที่จะมีประสิทธิภาพมากกว่าคือการพยายามกระตุ้นฟังก์ชันปฏิกิริยานี้ ดังนั้นอย่าทำสิ่งที่พวกเขาต้องวางแผนล่วงหน้าในใจ แต่ให้พยายามเน้นความขัดแย้งที่พวกเขากำลังเผชิญ บางทีคุณอาจทำได้ พูดประมาณว่า ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากเอาเสื้อโค้ทของคุณตอนนี้ แต่เมื่อคุณยืนอยู่ในสวนตัวสั่นในภายหลัง จำไว้ว่าคุณสามารถหาเสื้อโค้ทได้จากห้องนอนของคุณ Munakata กล่าวว่าการค้นพบนี้มีนัยที่กว้างขึ้นสำหรับการวิจัยในด้านการพัฒนาความรู้ความเข้าใจ

โพสต์โดย : conan เมื่อ 17 พ.ค. 2566 15:50:54 น. อ่าน 483 ตอบ 1