ดาวหางแต่ละดวงมีส่วนเล็ก

ดาวหางแต่ละดวงมีส่วนเล็กๆ ที่เรียกว่า นิวเคลียส ซึ่งมักมีเส้นผ่านศูนย์กลางไม่เกิน 2-3 กิโลเมตร นิวเคลียสประกอบด้วยก้อนน้ำแข็ง ก๊าซเยือกแข็งพร้อมเศษฝุ่นฝังตัว ดาวหางอุ่นขึ้นเมื่อเข้าใกล้ดวงอาทิตย์และสร้างบรรยากาศหรือโคม่า ความร้อนของดวงอาทิตย์ทำให้น้ำแข็งของดาวหางเปลี่ยนเป็นก๊าซ ดังนั้นโคม่าจึงมีขนาดใหญ่ขึ้น อาการโคม่าอาจขยายออกไปหลายแสนกิโลเมตร แรงดันของแสงแดดและอนุภาคสุริยะความเร็วสูง (ลมสุริยะ) สามารถพัดพาฝุ่นและก๊าซโคม่าออกจากดวงอาทิตย์ บางครั้งก่อตัวเป็นหางยาวสว่าง ดาวหาง  ดาวหางมีสองหางจริงๆ คือหางฝุ่นและหางไอออน (ก๊าซ) ดาวหางส่วนใหญ่เดินทางในระยะปลอดภัยจากดวงอาทิตย์—ดาวหางฮัลเลย์เข้ามาใกล้ไม่เกิน 89 ล้านกิโลเมตร (55 ล้านไมล์) อย่างไรก็ตาม ดาวหางบางดวงที่เรียกว่า ซันเกรเซอร์ ชนเข้ากับดวงอาทิตย์โดยตรงหรือเข้าใกล้มากจนแตกตัวและระเหยกลายเป็นไอ 

โพสต์โดย : ผูกจุก เมื่อ 14 มิ.ย. 2566 16:44:19 น. อ่าน 484 ตอบ 0